Ah bu sınav kaygısı, tüm eğitim hayatımızı belirleyen şu sınavlar yok mu şu sınavlar? Hem öğrencileri hem biz velileri kaygı yumağı haline getirdi. Nasıl baş edeceğiz bu kaygıyla, ya başarısız olursa, ya yapamazsa, ya kaydırırsa ya şu olursa ya bu olursa? Şimdiden içimi kaygı kapladı bile.
Durun durun sevgili annecim babacım hadi şu kaygı meselesine yakından bakalım. Şimdi size çocuğunuzun dilinden konuşayım bakın nasıl rahatlıkla keşfedeceksiniz. Annecim babacım sen bana sınav dedikçe çok önemli dedikçe sana güveniyorum dedikçe benim kaygım artıyor. Sen bana ne dersen de ne anlatırsan anlat ben senin kaygını görüyorum ve eğer sen bu sınavlardan kaygı duyarsan ben şöyle düşünüyorum demek ki bu çok korkulması gereken bir şey. Böylece korkmaya başlıyor ve bildiklerimi yapamaz hale gelmeye başlıyorum. Benim en güçlü gördüğüm siz bile kaygılanırken annecim babacım ben nasıl bunu sakinlikle karşılayabilirim. Şimdi şuradan başlayalım. Öncelikle ebeveynlerim o kadar kaygılısınız ki ben de korkmaya başlıyorum. Şimdi birlikte sakin olmaya başlayalım benim sizden destek almam gerekecek o yüzden önce siz kaygılanmamayı başarmalısınız ben de şöyle düşüneceğim hmm onlar kaygılanmadığına göre benim de kaygılanmama gerek yok. Bu beni sakinleştirecek her kaygılandığımda size geleceğim ve sizden sakin kalmanızı bekleyeceğim böylece sakinliğiniz bana güven verecek ve kendime olan güvenim artacak. Böylece ben de kaygılanmak yerine dikkatimi öğrenmeye vereceğim ve bu süreci böyle geçireceğiz. Benim duygusal ihtiyacım ben kaygılıyken sakin olmanızdır. Eğer ben kaygılanır korkarsam siz sakin kalın , bana kızmayın ya da korkmayın böylece ben sizden destek alayım. Ama maalesef siz kaygılandıkça bana daha çok çalış şöyle yap yapma dedikçe kaygınız bana geçiyor .Bunu bilmenizi isterim annecim babacım.
İşte sevgili ebeveynler çocuklar böyle hissediyor bana inanmıyorsanız çocukluğunuzu hatırlayın. Ebeveynleriniz ne yapsa daha az kaygılı olurdunuz? İşte anahtarlarımız burada saklı. Çocuklarımızın kaygılarıyla baş edebilmelerinin tek yolu biz yetişkinlerin kaygılı duygularla onlara yaklaşmamamıza bağlıdır. Bizim baş edemediğimiz duygularla onlar baş edemez. Sınav kaygısı çocukların değil ebeveynlerin kaygısıdır ve biz bunu uzmanın ya da çocuğun çözmesini beklemekteyiz. Çocuğun gözünden bu duruma bakmalı ve onun duyguları için sağlıklı ortamı yaratmalıyız. Bedenimiz için spor yapıyoruz, aklımız için kitap okuyoruz peki duygularımız için ne yapıyoruz? Şimdi sizi çocuğumuza geçen duygularımız üzerine düşünmeye geçmişimizi hatırlamaya ve ailemiz ne yapsaydı bu duyguları bu kadar yoğun hissetmezdik diye düşünmeye davet ediyorum.
Bunları keşfettiğinizde çözüldüğünü göreceksiniz, çocuğunuzun başarmasını istediğiniz şeyi önce siz başarmalısınız. Bu başarı sınavı geçmek değil sınavlar karşısında sakin kalmaktır. Ama sakin kalmaya çalıştıkça kaygınız artabilir sizi biraz daha rahatlatayım. Ebeveynler kaygılanmak ayrıca sizin de hakkınız ve oldukça kaygılı bir süreç. Zorlu da geçecek başarı ve başarısızlıklar olacak. Biri diğerinden daha başarılı olacak kendimizi kötü ve başarısız da hissedeceğiz. Bu kadar olumsuz durum sıraladım kaygınız arttı mı ?
AİLE DANIŞMANI
SİNAN ÖZTÜRK
No responses yet